Jeszcze całkiem niedawno stanowiły nieodłączny element krajobrazu kulturowego ziem leżących po obu stronach Brynicy. Dzisiaj widzimy je coraz rzadziej. Już tylko nieliczne z nich dumnie stoją na straży wiekowych górniczych tradycji.
Pochodzący z 1913 roku budynek maszyny wyciągowej vs „nowa” wieża K I. Zdjęcie z 3 listopada 2015.
30 listopada 2020 roku miasto Sosnowiec podpisało ze Spółką Restrukturyzacji Kopalń umowę, na mocy której stało się właścicielem części nieruchomości po byłej Kopalni Węgla Kamiennego „Kazimierz -Juliusz” (uruchomiona w 1884 r.). Pośród przejętych obiektów najbardziej charakterystycznym i zarazem najbardziej symbolicznym jest wieża szybu „Kazimierz I” (K I). Wieża ta stanowi ważną część górniczego dziedzictwa naszego regionu i jest jedną z trzech tego typu budowli w naszym mieście. Pozostałe to wieże szybów „Anna” (kopalnia „Sosnowiec”) oraz „Czesław” (kopalnia „Porąbka -Klimontów”). Chciałbym zatem zaprosić Państwa na krótki spacer fotograficzny wokół wieży K I. Poniższe zdjęcia wykonałem na przestrzeni ok. 9 lat, gdy jako pracownik sosnowieckiego magistratu dokumentowałem likwidację zakładu oraz uczestniczyłem w działaniach związanych z przejęciem zabytkowych obiektów po tej ostatniej zagłębiowskiej kopalni.
Widok na wieże K I i K II z kierunku południowo zachodniego – od strony stawu nad Bobrkiem. 1 października 2016.Zdjęcie wykonane z kładki przy stacji kolejowej przedstawia widok ogólny kopalni. Znajdują się na nim wszystkie wieże tzw. szybów centralnych. Pierwszy z nich to K V – szyb wydechowy, materiałowy, zjazdowy, jednoprzedziałowy o głębokości 693,47 m. Następny to nasz tytułowy K I – szyb wdechowy, materiałowy, zjazdowy, jednoprzedziałowy o głębokości 774,77 m. Ostatni to K II – szyb wdechowy, wydobywczy, zjazdowy, jednoprzedziałowy o głębokości 677,12 m. Wieże K V i K II zostały zlikwidowane. Zdjęcie z 5 sierpnia 2016.K I nieśmiało wychyla się spoza wagonika kolejki wąskotorowej (750 mm). Widok od strony wąskotorowej stacji obsługującej onegdaj transport pomiędzy zakładem głównym, ruchem „Juliusz” oraz szybami „Maczki” i „Bory”. Na zdjęciu widać również południowy fragment tzw. budynku obiegu wozów. Zdjęcie zostało zrobione z pokładu lokomotywy WLs 180 „Laleczka” – 20 lipca 2011.K I od wschodu – widok spod wyjścia głównego z sali zbornej na teren kopalni. 28 lutego 2019.K I dumnie góruje ponad budynkiem obiegu wozów – za jego pośrednictwem transportowano skałę płonną, którą następnie wąskotorówka (750mm) przewoziła na zwałowisko, czyli hałdę. 10 kwietnia 2018.W nadszybiu K I – poziom zrębu. Widoczne są wrota szybowe oraz szyny kolejki wąskotorowej (600 mm), którą za pośrednictwem naczynia wyciągowego (klatki) transportowano materiały niezbędne do prowadzenia prac górniczych. 3 listopada 2015.
Górne wrota szybowe K I. Za nimi znajdowały się klatki, którymi z przepisową prędkością 4 m/s górnicy zjeżdżali w głąb podziemnego świata, Tędy po dniówce wracali na powierzchnię. 20 kwietnia 2018.
Wchodzimy na wieżę K I. W dole widoczny jest budynek główny zwany także budynkiem BHP. Mieściły się w nim: sala zborna, szatnie (w tym szatnia łańcuszkowa), łaźnia, lampownia, markownia, dyspozytornia, stacja sejsmologiczna, laboratorium, pralnia – nieco dalej znajdowały się biura oraz dyrekcja kopalni. 20 kwietnia 2018.Widok z wieży K I w kierunku południowym. W dole tuż po lewej widoczny jest budynek oddziału kolejowego oraz normalnotorowe bocznice. Za budynkiem obiegu wozów: stacja, lokomotywownia oraz warsztat kolejki wąskotorowej (750 mm). 20 kwietnia 2018.Górne koło linowe K I. Widok w kierunku zachodnim. 20 kwietnia 2018.Budynek maszyny wyciągowej K I – po prawej przylega do niego hala transformatorów. 2 grudnia 2015.Budynek maszyny wyciągowej i hala transformatorów. 20 kwietnia 2018.Leciwa maszyna wyciągowa K I. 2 grudnia 2015.Takie oto piękne schody prowadzą do pomieszczenia znajdującego się pod maszyną wyciągową K I. Schody te są bardzo podobne do tych, które można spotkać m.in. w kościółku kolejowym, cerkwi oraz kościele św. Joachima. 10 listopada 2016.K I od strony stacji kolejki wąskotorowej (750 mm). 10 kwietnia 2018.K I i K II od strony stawu nad Bobrkiem. 15 października 2016.K I i K II oraz budynek obiegu wozów w całej rozciągłości. 3 listopada 2015.Wewnątrz budynku obiegu wozów. 3 listopada 2015.
Na pierwszym planie dekiel szybu K II. Nieco dalej nadszybie i wieża K I. 20 kwietnia 2018.Na dole. 17 maja 2016.K II i K I. 10 listopada 2016.
Ta strona korzysta z ciasteczek, aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zobacz naszą Politykę prywatności.
