„Marian Malina – retrospekcja” – to tytuł ekspozycji, którą od końca lipca do 2 października oglądać można w sosnowieckim Pałacu Schoena. Na wystawie zaprezentowano cały dorobek artysty z kolekcji Muzeum. Od pierwszych prac malarskich, jako ucznia Gimnazjum Przemysłu Artystycznego w Sosnowcu, poprzez dzieła z okresu okupacji i pierwsze grafiki wykonane w okresie studiów w krakowskiej ASP (akwaforta, akwatinta, sucha igła czy litografia) do rycin z dojrzałego okresu jego twórczości z cellografiami na czele. Wśród nich eksponujemy pierwszą pracę wykonaną w tej technice pt. Impresje włoskie z 1958 roku.
Wystawa jest hołdem złożonym wielkiemu sosnowieckiemu artyście, jednemu z najwybitniejszych polskich grafików XX wieku. Sztuka Mariana Maliny ma wyraz uniwersalny, choć nie zatraca indywidualizmu sztuki polskiej. Jest to twórczość wielokierunkowa, mimo to mająca zadziwiająco spójny charakter. Artysta tworzył głównie linoryty oraz cellografie powstające w jego autorskiej technice, których istotą było żłobienie rozgrzanym rylcem płyt z tworzywa.
Marian Malina urodził się 28 VII 1822 w Sosnowcu. W latach 1936-1939 uczył się w Gimnazjum Przemysłu Artystycznego w Sosnowcu. Podczas II wojny światowej kontynuował naukę na tajnych kompletach. W latach 1945-1948 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. Jerzego Fedkowicza oraz grafikę u prof. Konrada Srzednickiego i prof. Andrzeja Jurkiewicza. Następnie podjął pracę
w macierzystej uczelni w Pracowni Rysunku Wieczornego i Pracowni Litografii prof. Srzednickiego, którego był asystentem do 1953 roku. Pracę pedagogiczną kontynuował na Wydziale Grafiki do 1962 roku. Zajmował się przede wszystkim grafiką, a stosunkowo krótko, do końca lat 50.XX wieku, również malarstwem. Tworzył głównie linoryty oraz cellografie – autorska technika, której istotą było żłobienie rozgrzanym rylcem płyt z tworzywa sztucznego.
Był członkiem grup: MARG, „Zagłębie” oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON w Szwajcarii, a także Komitetu Narodowego AIAP. Wystawiał na wszystkich edycjach Krajowego, a od 1966 roku Międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie, od 1965 roku również w kolejnych edycjach „Złotego Grona” w Zielonej Górze oraz na wystawach indywidualnych i zbiorowych. Zdobył nagrody i wyróżnienia
w konkursach olimpijskich: 1948, 1952 i 1956 roku, srebrny medal na IV Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa i Grafiki „Bielska Jesień” W Bielsku-Białej 1966 roku, nagrodę i medal na II Międzynarodowym Biennale Drzeworytu w Bańskiej Bystrzycy w 1972 roku, nagrodę Ministra Kultury i Sztuki w 1961 i 1977 roku. Jego prace znajdują się w wielu liczących się kolekcjach muzealnych i gabinetach grafiki w kraju i za granicą. Zmarł 28 VII 1985 roku
w Sosnowcu.
