Leśne skrzaty
W cichym lasku, tam za górką,
gdzie się niebo styka z chmurką.
W dole, między paprociami
Małe żabki ze skrzatami
żyją zgodnie i wesoło,
a ich świat to łąka w koło.
Borowiki to ich domki,
lubią zbierać też poziomki.
Piją rosę prosto z trawy.
Skrzaci ród – bardzo ciekawy!
Budzą się gdy słonko wstaje
następnie swoim zwyczajem
biegną taplać się po rosie.
Potem w żurawinowym sosie
jedzą listki koniczyny,
zupę szczawią i maliny.
Kto nie lubi tego jeść
chodzi głodny, no i cześć.
Gdy napełnią puste brzuszki,
człapią jak żółte kaczuszki
wprost do stawu.
Tam gdzie żabki
często moczą swoje łapki.
Skrzaci król to bąbel wielki
lubi grać z żabkami w żelki.
Ten wygrywa, który zje
jak najszybciej żelki dwie.
Żabki kleją się do żelek
i dlatego nasz bąbelek
zawsze pierwszy wszystkie zjada.
A królowi nie wypada
tak napychać sobie brzuszek.
Już wygląda jak pączuszek!
Po zabawie wszyscy w stawie
idą leżeć w gęstej trawie.
Tam gdzie chłód i miły cień.
Tak skrzacikom mija dzień.
Kiedy słonko idzie spać,
każdy skrzacik lubi brać
do dzwoneczka, po świetliku.
Takich lampek jest bez liku.
Tupią śmiało w stronę łąki,
gdzie stoją ich grzybki – domki.
A po chwili te maluchy
już wtulają się w poduchy.
Gasną światła, cicha noc.
Ty też zmykaj już pod koc.
